سالروز ازدواج حضرت زهرا (س) و امام علی (ع)

فاطمه، فاطمه است

و چه خوش می نویسد مرحوم علی شریعتی:

او ( حضرت فاطمه سلام الله علیها) با طفولیت شگفتش، با مبارزه مدامش در دو جبهه خارجی و داخلی در خانه پدرش، خانه همسرش، در جامعه‌اش، در اندیشه و رفتار و زندگیش، «چگونه بودن» را به زن پاسخ می‌داد. نمی‌دانم از او چه بگویم؟ چگونه بگویم؟ خواستم از «بوسوئه» تقلید کنم، خطیب نامور فرانسه که روزی در مجلسی با حضور لوئی، از «مریم» سخن می‌گفت. گفت، هزار و هفتصد سال است که همه سخنوران عالم درباره مریم داد سخن داده‌اند. هزار و هفتصد سال است که همه فیلسوفان و متفکران ملتها در شرق و غرب، ارزش‌های مریم را بیان کرده‌اند. هزار و هفتصد سال است که شاعران جهان، در ستایش مریم همه ذوق و قدرت خلاقه‌شان را بکار گرفته‌اند. هزار و هفتصد سال است که همه هنرمندان، چهره نگاران، پیکره سازان بشر، در نشان دادن سیما و حالات مریم هنرمندیهای اعجازگر کرده‌اند. اما مجموعه گفته‌ها و اندیشه‌ها و کوشش‌ها و هنرمندی‌های همه در طول این قرنهای بسیار، به اندازه این یک کلمه نتوانسته‌اند عظمت‌های مریم را باز گویند که:

«مریم مادر عیسی است».

و من خواستم با چنین شیوه‌ای از فاطمه (س) بگویم، باز درماندم!

خواستم بگویم: فاطمه دختر خدیجه بزرگ است دیدم که فاطمه نیست.

خواستم بگویم که: فاطمه دختر محمد (ص) است دیدم که فاطمه نیست.

خواستم بگویم که: فاطمه همسر علی (ع) است دیدم که فاطمه نیست.

خواستم بگویم که: فاطمه مادر حسنین (علیهما السلام) است. دیدم که فاطمه نیست.

خواستم بگویم که: فاطمه مادر زینب (س) است. باز دیدم که فاطمه نیست.

نه! این‌ها همه هست و این همه فاطمه نیست.

(بلکه) فاطمه، ««فاطمه»» است... (سلام الله علیهم أجمعین).